Bir Şubat günüydü… Bir adam karısıyla kavga etmiş, bir sigara yakmıştı. O sigara ki mesanesinden başlayarak vücudunun başka yerlerini saran kanser illetinin en büyük gerekçesi olarak gösteriliyordu. Kadın bir kere daha bunu haykırarak salonu terk etti. Adam oğlundan fona bir arya koymasını istiyordu…
Derken arya başladı. Baba, küfrederek oğlunu salondan kovmuştu. Aslında tek yapmaya çalıştığı birkaç saniye sonra gözünden süzülecek yaşları oğlunun görmemesini sağlamaktı. Fakat başaramadı. Zira kovulan oğlu salonun ıssız bir köşesinden babasını seyretmeye devam etti. Adam, ertesi gün evini terk etti, bir daha asla dönemedi. Zira ölmek için annesinin evini seçmişti.
O gün aryayı söyleyen Renata Tebaldi’nin ölüm yıldönümündeyiz de…
8 şubat 2012 - 19 aralık 2022, yazıhane