Apotheosis

Üç kere üstüste şampiyon olan takımlar NBA hiyerarşisinin zirvesine yerleşir. Three-peat hatıraları, destanlar halinde spor kitaplarına yazılır. Artık karşımızda yalnızca basketbol takımları değil, mitolojik hüviyet kazanmış efsaneler vardır. 1000 gün boyunca takım halinde sporun zirvesinde kalabilmek… Böyle bir başarıyı ancak mucize kelimesiyle tarif edebiliriz. Bill Russell emekli olduğundan beri NBA’de yalnızca üç takım three-peat zaferine ulaşabildi: 1991/93 Bulls, 1996/98 Bulls ve 2000/02 Lakers. Son 30 senedir Kuzey Amerika’daki diğer büyük liglerde Yankees hariç hiçbir takım benzerini başaramadı. UEFA Şampiyonlar Ligi’ni –Şampiyonlar Ligi ismiyle– üstüste üç kere kazanan takım yok.

Three-peat’in reçetesini bilemiyoruz. Bilim adamları henüz mutabakata varabilmiş değil. John Wooden mental mücadeleye işaret ediyor: Şampiyonluğu kazanamak için yetenek, tekrar etmek için karakter lazım. Modern zamanlardaysa çok daha fazlasına muhtacız; yetenek, azim, sağlık, şans… Artık oyuncu sirkülasyonu başımızı döndürüyor, yeni pazarlar peydahlanıyor, tıbbî teknikler ve scouting raporlarıyla ortalama atletlerin seviyesi yükseliyor.

Miami Heat, böyle bir devirde three-peat’e talip. Normal sezon performansları soru işaretleri yarattı ama buna benzer bir tabloyla karşılacağımızı geçen seneden beri biliyorduk. Defalarca Haziran’ı gören takımlar, kış mevsiminde konsantrasyon kaybı yaşarlar.1 Şimdilik asayiş berkemal. Playoff’ların ilk haftasında her şey istedikleri gibi gitti. Hem fiziken zorlanmaksızın üst tura çıktılar, hem de dirayetli bir rakiple karşılaştıkları için playoff havasına girdiler.

Maksimum seviyeye çıktıklarında neler yapabileceklerini geçen seneki 27 maçlık galibiyet serisinde görmüştük. O sıralarda Heat’in temel prensiplerini ve sık sık oynadıkları birkaç pet play’i yazmıştım. Bugün yalnızca LeBron’u alçak post’ta topla buluşturmak için kullandıkları bir oyundan bahsedeceğim.

Heat horns tertibiyle sahaya yayılıyor; iki oyuncu (LeBron & Wade) köşelerde, iki oyuncu (Bosh ve Haslem) elbow’larda, oyun kurucu topu getiriyor.

-Norris Cole, sağ elbow’daki Chris Bosh’a pas verip, sol köşedeki LeBron için perde yapmaya gidiyor.
-Rakip savunma, LeBron’un bu perdeyi kullanıp tepeye çıkacağını ve Bosh’tan pas alacağını zannediyor. Fakat LeBron sahayı enlemesine geçen bir cut’la sağ bloğa gidiyor.
-Bu esnada Chris Bosh Wade’e pas veriyor. Bosh’un tepede olması, rakip uzunlardan birinin de dışarı çıkmasına sebep oluyor.2
-Son olarak Wade LeBron’a, yani ligdeki en verimli post oyuncularından birine pas veriyor.3

Artık LeBron hem potaya giderek pozisyonu bitirebilir, hem de yay etrafındaki takım arkadaşlarına pas verebilir.

1. Chicago Bulls 1991 ve 1992 sezonlarında %78 galibiyet yüzdesiyle oynadı; 1993’teyse %69 ile. Keza 1996 ve 1997’de %86 istatistiği var; 1998’de %75. Shaq ve Kobe ise 2002’de yalnızca 50 galibiyet alabildi. [↩]
2. Bosh zaten 3’lük tehdidi olan bir oyuncuydu, bu sezon zirve yaptı. 2013/14’e dek maç başına 1’den fazla 3’lük denemiyordu. Sezon boyunca maç başına 2,8 adet 3’lük denedi. [↩]
3. LeBron sezon boyunca post-up başına 1,11 sayı buldu (via synergy). Bu alanda NBA beşincisi. [↩]