Playa o Muerte!

Brooklyn ilk iki turda Bulls ve Pacers ile kavga etmek yerine Raptors ve Heat ile karşılaşmayı tercih etti. Noah/Boozer/Gibson ve Hibbert/West gibi fiziken Nets’in kısa 5’lerini zorlayabilecek, Paul Pierce’ın tüm enerjisini sömürebilecek uzunlardan kaçınca Toronto macerası başladı. Brooklyn seri stratejisini Joe Johnson’ın yarattığı eşleşme problemleri üstüne inşa etti. JoJo, karşısında durabilecek hiçbir oyuncu olmadığı için sürekli post-up teşebbüsünde bulundu, izolasyonlarla savunmayı üstüne çekti, sırtı dönük top alıp pas dağıttı. Raptors, uzunlarla yakalayabileceği avantajları kullanamayınca tekdüzeleşmekten kurtulamadı. Buna rağmen seri yedinci maça uzadı ama Kyle Lowry’nin sırtına binip tur atlamaya çalışan Kanadalılar’ın nefesi yetmedi.

İkinci turda rakip Miami Heat. Raptors’ın yaptıklarını çok daha üst seviyelerde yapabilecek, atletizmi ve savunmasıyla Nets’i allak bullak edebilecek bir takım.

Miami Heat sezon boyunca ağır aksak performans verdi. Üstüste iki kere şampiyon olmuş her takımın başına gelen bir senaryo yeniden sahnelendi.1 Düşük vitesle playoff’a giren takım, karşısında iyi bir idman partneri buldu. Bobcats’in eti budu belliydi. Al Jefferson tamamen sağlıklı olsa bile en fazla beş maçlık bir seri vaat ediyorlardı. Fakat ellerinden geldiğince mücadele edip Heat’i bir üst seviyeye çıkardılar. Miami Heat hem ritim buldu, hem de yavaş yavaş playoff havasına girdi.

Başta LeBron olmak üzere Heat’in esas oğlanları iyi durumda. Form grafikleri tepede ve bir haftadır dinleniyorlar. Son haftalarda performansı inişe geçen Nets ise yedinci maçın son saniyesine dek mola veremedi. “Çok maç yaptılar, yorgunlar” muhabbeti zaman zaman fazlaca abartılabiliyor. Fakat Miami Heat’i eşsiz kılan özellikler, Nets’in yorgunluğunu ortaya çıkarabilir. Normal sezonun aksine Heat’in tempoyu yükseltmesi muhtemel.

Normal sezonda iki takımın karşılaştığı dört müsabakanın hepsini Brooklyn kazandı. 4-0’ı küçükmsemek mümkün değil2 ama her maç yakın geçti. Hatta 3 maç tek sayı farkla bitti, diğer maç uzatmaya gitti. Nets en formda olduğu dönemde bile düşük viteste oynayan Heat’i domine edememişti, playoff’ta işleri çok daha zor olacak. Miami’ye net üstünlük kurabilecekleri belli departmanlar, sahada hükmedecekleri belli alanlar yok.

Heat hem agresif savunması, hem de kısa 5’lerle oynaması sebebiyle savunma –ve hücum– ribaundu reytinglerinde dip sıralarda. Fakat Nets’in bu arızayı kendi lehine kullanması pek mümkün değil. Onlar da benzer dertlerden mustarip.

Miami Heat’in agresif savunması rakiplerine boş 3’lükler vermelerine de sebep oluyor. Nets pas akışını daimi kılarak boş adamı bulmaya çalışacaktır ama Heat’in baskısında ne kadar başarılı olacakları meçhul. Mesela high pick&roll sonrası devrilen uzunu veya serbest atış çizgisi civarında bekleyebilecek bir oyuncuyu pas istasyonu olarak kullanıp yay etrafındaki şutörleri bulmaya çalışabilirler ama ne Shaun Livingston, ne de Deron Williams, Miami Heat’in ikili oyun savunmasını zorlayabilecek durumda değil. Sezon içi karşılaşmalarında Brooklyn ball-handler’ları ikili oyun başına yalnızca 0,3 sayı bulabildi.

Nets hemen her pozisyonda iri oyunculara sahip olduğu için post-up’larla rakiplerini potaya dek sürükleyebiliyor ama Heat karşısında işleri zor. Kısalar mega atletlere çakılacak, en önemli post-up uzunu olan Brook Lopez ise tribünde oturacak (Garnett’in o taraklarda bezi yok. Ara sıra Blatche’ı deneyebilirler). Raptors karşısında gönlünce post-up deneyen Joe Johnson bu defa karşısında Terrence Ross yerine D-Wade/LeBron’u bulacak.3 Shaun Livignston kafa karıştırıcı bir tercih olabilir. 3’lük zaafı olan Livingston uzun boyuyla post-up yaptığında diğer takım arkadaşlarının tamamı şut tehdidine sahip olduğu için rakipler şaşırabiliyor.

İnce ayrıntılara dalınca birkaç cinlik bulabiliyoruz ama büyük resim değişmiyor: Nets formsuz, Heat son şampiyon. Eğer Brook Lopez olsaydı, ellerindeki pek çok farklı parça sebebiyle eşleşme problemleri yaratabilirlerdi. Fakat Lopez tribünde, Garnett Garnett değil, Deron Williams sıradanlaşmış bir basketbolcu. Miami Heat en az bir maçta su kaynatacak olmasına rağmen Nets serinin hiçbir merhalesinde tur atlayabileceğine dair ümit vermeyecek.

İsteseler Bulls ve Pacers ile karşılaşabilir, Wizards ile Heat’i çarpıştırıp konferans finallerine yürüyebilirlerdi. South Beach’e gitmeyi, büyük denizde boğulmayı tercih ettiler.

Heat 4 – 1 Nets

1. Son 50 senedir NBA’de yalnızca üç kere three-peat gördük; Bulls (x2) ve Lakers. Chicago Bulls three-peat’lerin üçüncü senesinde -%10 galibiyet yüzdesi tutturdu. Shaq ve Kobe 2002’de yalnızca 50 galibiyet alabildi. [↩]
2. LeBron kariyeri boyunca ilk kez normal sezonda bir takıma dört maç kaybetti. [↩]
3. JoJo normal sezon karşılaşmalarında post-up’ta fena iş çıkarmadı ama 4 maçın 2’sinde Wade oynamamıştı. Johnson post-up’larda Ray Allen’la eşleşince Heat’in yardım getirip boş şut vermesi kaçınılmaz hale gelmişti. [↩]