Portland Hücumundan Manzaralar

Playbook’taki oyunlar hücumun genel dinamiklerinden bağımsız değil. Takımların kullandığı küçüklü büyüklü her şema sahadaki oyuncuların özellikleri üstüne inşa edilir ve eğer hücumun yapısı çürükse en girift şemalar bile işe yaramaz.1 Şutör kanatlar, şutör uzun, sırtı dönük oyunu bilen uzun… Farklı özelliklere sahip oyuncular –pek çok hücumda topa değmeseler bile– birer opsiyon olarak hücumun içine yerleştirilmişse, tahtaya çizilen oyunlardaki her ihtimal rakip müdafaayı sahada tehdit eder hale gelir. Aksi halde takımın kaderini yıldız performasları belirler.

Playoff tablosunda hem laf olsun torba dolsun diye şemaları takip eden takımlar var, hem de oyuncularının her özelliğini kullanabilmek için bu oyunları hücumun birer dişlisi olarak gören takımlar. Blazers ikinci grubu temsil edenlerden.

Portland Trail Blazers elit seviyede hücum eden bir takım. Kadro, mükemmel bir uyumla birbirlerini tamamlayan oyunculardan kurulmuş. Damian Lillard gözünü budaktan sakınmayan bir guard. Nicolas Batum hücumu yönetiyor. Wesley Matthews yalnızca iyi savunma yapıp yüzdeli 3’lük atan bir oyuncu değil. Hem rakip takımdaki guard’ları sırtına alıp potaya yüklenebiliyor, hem de nefis cut’lar yapıyor (NBA’deki underrated özelliklerden biri). LaMarcus Aldridge zaten birkaç şeyi kusursuz seviyede yapabilen bir oyuncu. Beraber şekillendirdikleri Blazers hücumunda özelliklerini azamî seviyede kullanma fırsatı buluyorlar. Tahtaya çizilen küçük şemalar da buna yardım ediyor.

Sol köşedeki kanat oyuncusu (Batum), uzun oyuncunun (Wright) perdesini kullanıp sol kanata çıkıyor ve topu Lillard’dan alıyor. Aynı esnada sağ kanattaki Matthews da diğer uzunun perdesini kullanıp sağ köşeye cut yapıyor. Portland Trail Blazers ligin en çok 3’lük atan takımları arasında. Eğer kanatta topu alan oyuncu boşluk bulursa hemen şut gönderebiliyor.

Eğer Batum şut imkanı bulamazsa…

…tekrar Lillard’a pas verip cut’a devam ediyor ve sağ elbow’daki uzunun perdesini kullanıp sağ kanata geçiyor. Eşzamanlı olarak Weslet Matthews, sol bloktaki uzunun perdesini kullanıp diğer köşeye geçiyor. Yani her iki kanat oyuncusu, yay etrafında yarımşar tur atmış oluyor. Eğer boş şut imkanı bulurlarsa 3’lük gönderebiliyorlar, alan bulurlarsa potaya kıvrılıp pas alabiliyorlar veya uygun eşleşme bulurlarsa topla potaya yüklenebiliyorlar.

İki kanat oyuncusunun dairevî bir yörüngede iki uydu gibi dönmesi, çekim kuvvetine benzer bir etki yapıyor ve rakip savunmanın açılmasına sebep oluyor. Lillard açılan boyalı alana girip potaya gidebiliyor veya pick&roll oynayabiliyor.

Elbette LaMarcus Aldridge’le de hücumu bitirebiliyorlar. Buna şematik olarak benzemesine rağmen temel farklılıkları olan bir oyun daha var playbook’ta.

Sol bloktaki Wes Matthews tepeye çıkıp Lillard’dan pas alıyor.

Lillard potaya (ve akabinde sağ köşeye), Batum ise sağ kanada cut yapıyor ve Matthews’dan pas  alıyor. Yani oyun kurucuyu koşturuyorlar ve kanat oyuncularını paslaştırıp topu Batum’a vermiş oluyorlar.

Sol elbow’daki uzun oyuncunun tepeye gelip yaptığı perde, Matthews’un sol kanada çıkıp boş 3’lük bulmasını sağlıyor.

Pas veren ismin Batum (takımdaki en iyi pasör), pası alacak ismin Matthews (takımdaki en iyi cut yapan oyuncu) olması bu şablonla sürekli sayı bulmalarına imkan veriyor. Bir uzun oyuncunun high-screen yapmak için 3’lük çizgisine dek gelmesi sebebiyle boyalı alan boşalıyor ve Matthews potaya gidebiliyor.

1. Mesela San Antonio’da mücevhere dönüşen bir şablon, Oklahoma civarında şuna benzeyebiliyor. [↩]