Viktor 3 – Güney Kore 0

Bir süper kahramana dönüş hikayesidir bu. Klasiğinden.

2006 Torino’da 20 yaşındaki bir Güney Koreli, Ahn Hyun-Soo, üç tane altın madalya alır. Favori falan değildir. İnanılmaz yeteneklidir ve sürat pateninin getirisi, herkes gruptaki büyük balığı kovalarken aralardan çıkıp patır patır altın alır. Zaten Güney Kore için özel bir şeydir kısa kulvar ve uzun kulvar sürat pateni. Milli sporumsu bir şey.

Güney Kore milli takımı üzerine titrer. Önce Vancouver, sonra eğer düzenleyebilirlerse 2014 Pyongçang, olmadı 2014’te artık her neredeyse olimpiyat, sonra da 2018… Uzun süreli madalya umudu, 10 sene boyunca her yarışı kazanabilecek bir sporcuları vardır artık. Güney Kore mutlu, üstte gördüğünüz gibi diğerleri sinirlidir.

Yalnız gelişimi istediği gibi gitmez Hyun-Soo’nun. O kadar genç bir sporcuya aşırı yüklenince sağından solundan falsolar çıkmaya başlar. Sakatlıklar, tam iyileşmeden yarışa girmeler, baskıyı kaldıramamalar… 2009’da da dizinden sakatlanır. Ameliyat, 3 ay yürümek yasak…

2009-2010 sezonunun başında sakattır, önceki iki sezonda yaşadığı ufak tefek sakatlıkları gibi de değildir bu kez.  Koca sezonu boş geçmek zorunda kalır. Vancouver’a hazırlık için hem psikolojik hem de fiziksel destek beklerken Koreliler eline sadece antrenman programı tutuşturunca  “ya yeter artık” der. Güney Kore’de, hatta Asya’da antrenöre karşı çıkmak ha? Sakatım der, inandıramaz. Yarışamayan adamı umursamaz Güney Kore milli takımı. Milli takımla ilişiği kesilir. İyileşse bile Vancouver’a gidemeyecektir Hyun-Soo.

Babasına gider. Önce tedavi olmasını, sonra da kariyerine odaklanmasını ister babası. “Ben tedavideyken diğer ülkelerle iletişim kurmuş haber vermeden. ABD ve Rusya’yı final kararına bırakmış.”

2006’da olimpiyat şampiyonu olduğunda 2014’teki Güney Kore adaylığı hayalini süslemektedir. Belki de 8 sene sonra bir yıldız olarak Pyongçang’da, seyircisinin önünde şampiyonluğunu yineleyecektir.

Tedavi biter, kariyerine geri döner. Sporcu olarak bir haymatlos olmuştur. Babası teklifleri gösterir oğluna. Daha önce hiç kısa kulvar madalyası alamamış Rusya, Hyun-Soo’nun dikkatini çeker. Pyongçang olimpiyatı, Hyun-Soo ise kariyerini kaybetmiştir. Rusya’nın teklifini kabul eder.

Güney Kore’nin çelimsiz şampiyonunun üzerine titrer Rusya. 2002 Salt Lake City 1000 m şampiyonu Avustralyalı Steven Bradbury bireysel antrenörü olur. Kanadalı antrenörlerden takım yapmıştır Ruslar, her şey onun için dizayn edilmiştir. Önce Rus disiplini, sonra Kanadalı eğitimi, Bradbury’nin tavsiyeleri ve yeteneği birleşince bir süper kahraman çıkar ortaya. Hyun-Soo Ahn artık ölmüştür, o Viktor An’dır. Avrupa şampiyonu Viktor An.

Bugün kısa kulvarda ilk gün geride kaldı Soçi’de. Yarı finaldeki serisinde eski takımından Ye-Seong Park’ı geçip finale çıktı, 1-0 öne geçti Viktor. İkinci seride iki Güney Koreli, Sin ve Lee birbirlerine takılıp düştüler, farkı ikiye çıkardı. Son golüyse finalde attı. Han-Bin Lee düştü, Güney Kore madalya alamazken Viktor An Rusya’ya tarihinin ilk kısa kulvar madalyasını getirdi üçüncü olarak…

Viktor kötü tarafa geçip süper kötü mü oldu, yoksa Güney Kore onu zorladı da iyi tarafa geçmesine yardımcı olup süper kahraman mı yarattı, karar sizin…

Not: Üstteki fotoğrafta 2014 Avrupa Şampiyonası 5000 m finalinden bir sahne görüyorsunuz. Viktor Hollandalı Sjinkie Kneght’i geride bırakır, Kneght bunu kaldıramaz. Aslında Rusya’nın bir Koreli’yle Avrupa şampiyonu olmasını kaldıramıyordur. Bugün b finalindeydi Kneght. Başka bir Koreli, Kneght b finali galibiyetine giderken son dönüşte onu düşürdü. Yine kaybetti.