Olmasaydı da Olurduk

Belki de NBA’deki en hızlı oyun kurucuyu kadrosunda bulundurmasına rağmen sezon boyunca lig averajından bile düşük tempoyla hücum eden, maçların neredeyse tamamında çift uzunlu 5’lerle sahaya yayılan, ardı arkası kesilmeyen orta mesafe şutlarla verimsiz hücum eden Wizards, playofflarda Toronto’ya konuk oldu. Yılın Vine’ında başrolü üstlenen Randy Wittman, Raptors’ın belalısı Paul Pierce’ı1 nihayet 4 numaraya çekerek hücumun anlam kazanmasını sağladı. Wittman’ın başarılı hamlelerini, ender görülen doğa olaylarına benzetebiliriz. Wizards taraftarları için kısa vadede playoff başarısı getirecek, uzun vadede koçun yerini sağlamlaştırıp soru işaretleri yaratacak bir haber.

Şimdilik asayiş berkemal. Kadrodaki muhtelif oyuncuların da iyi performans vermesiyle beraber puzzle parçaları adeta yerlerine oturmuş gibi görünüyor; Marcin Gortat’nın nihayet mojosunu bulması, Otto Porter’ın 3’lükleriyle ve her gediği kapayan savunmasıyla 30 küsur dakikalar alması, Pierce ve Porter’ın hücuma tutarlılık2 kazandırması… Geçen seneye göre kendini hiç geliştiremeyen, hatta gerileyen Bradley Beal üstündeki ölü toprağını atmışçasına agresif oynama imkanı buldu. Temponun yükselmesi ve 3’lükçülerin yay etrafına dizilmesi, oyun oynayacak alan açtı çünkü; hem potaya drive etti, hem de normal sezona kıyasla 2,5 kat fazla serbest atış çizgisine gitti. John Wall’un kaptanlığında topu hızla rakip sahaya geçirdiler, özellikle Wall ve Gortat’nın oynadığı pick & roll’lerde Raptors’ın tuzaklarını aştılar, şut tehdidiyle rakip savunmanın rotasyonunu bozup kolay sayı buldular.

Hawks’ın ilk tur macerası ise çok daha çetrefilli oldu. Spurs-vari paslaşma geleneğini3 sahaya beş şutörle çıkarak taçlandıran Hawks, normal sezona müthiş başlamasına rağmen son aylarda düşen formunu hâlâ yükseltebilmiş değil. Takımın hücumu penetreci guardların etrafında palazlanmasına rağmen Jeff Teague son maça dek tedirgin oynuyordu. Bilhassa Al Horford ve Paul Millsap’in sakatlıklardan tamamen kurtulamamış görünmesi de cabası.

Uzun ve iri kadrosuyla kaplumbağa temposunda oynayan Nets, hem Hawks guardlarının şutlarını riske ederek penetrelerine müsaade etmedi, hem de uzunların savunmacılarından yardım getirerek boyalı alanı tamamen kapattı. Yay etrafında perdelerden çıkarak dehşet saçan Kyle Korver’ı ise switch’lerle muhafaza ederek mümkün olduğunca az şut imkanı verdiler. Hawks nihayet Nets’i çaresiz bırakmayı başardı ama Wizards çok daha iyi savunma yapan bir takım.

Normal sezonda iki takımın karşılaştığı dört müsabakada Wizards yalnızca Budenholzer’ın ilk 5’i dinlendirdiği maçta galibiyet alabilmişti. Fakat her iki takım da ikinci tura soru işaretleriyle giriyor. Wizards uzun 5’le sahaya yayıldığında Hawks müdafaası boyalı alana yardımlar getirecek, agresif PnR savunmacılarıyla4 Wall’a rahat vermeyecek, hücumları sıkıştırıp kangren etmeye çalışacak. Washington’ın ilk turdaki görkemli galibiyetinde kullandığı kısa 5’ler ise farklı tehlikeleri beraberinde getiriyor; Millsap’in Pierce’ı terörize etmesi,5 Hawks’ın oyun temposunda dümene geçmesi, ribaund istatistiklerinin dengelenmesi…

Hawks hem devasa uzunlara sahip olmaması, hem de agresif yardımlar getirmesi sebebiyle sık sık ribaund veren bir takım. Normal sezonda ribaund reytinginde son beş sıra içindeydiler. Kanat oyuncularının ribaundlar için sürekli tetikte olmaları şart. Wizards ise bu alanda dördüncü sıradaydı. Uzunlara büyük iş düşüyor. Özellikle Nene’nin savunma veya hücum fark etmeksizin sürekli aktif olması, Millsap’i zorlayabilmesi lazım.

Wizards normal sezonda 100 pozisyon başına en az sayı yiyen takımlar arasında olmasına rağmen 3’lük müdafaa istatistiklerinde lig averajının hemen altında kalmıştı. Hawks’ın en büyük kozuna karşı –bilhassa Porter’ın da formunu bulmuş gözükmesiyle beraber– tıpkı Nets gibi switch’lerle Korver tehdidini bertaraf etmeye çalışabilirler. Fakat Hawks oyuncularının yay etrafında cümleten parlayabilmesi ve maçın dengesini alt üst etmesi mümkün.

Serinin sonucuna dair kehanetlerde bulunmak zor. Teague vasat seviyeyi aşamazsa veya uzunlar sıhhatli değilse Hawks’ın işi zor. Fakat ahengini bulmuş Hawks ilk 5’ini durdurmak neredeyse imkansız. Eğer sakatlıklardan kurtulmuşlarsa favori olarak sahaya çıkacaklar.

Tahmin: 4-3 Hawks

1. Masai Ujiri’nin “Fuck Brooklyn” tezahüratıyla 2014 playofflarına giren Raptors, Nets’e elenmişti. Serinin yıldızı, maç başına 1001 kere post-up yapan Joe Johnson olmuştu ama galibiyeti getiren hareket Paul Pierce’tan gelmişti. Bu defa “We don’t give a shit about Paul” nidasıyla playoff macerasına başlayan Raptors camiası şu facebook post’uyla evine dönüyor. [↩]
2. Pierce ve Porter normal sezon boyunca 155 dakika yan yana oynamıştı, playoff’lar başladığından beri yalnızca dört maçta 144 dakikayı buldular. [↩]
3. Normal sezonda Warriors’la beraber 100 pozisyon başına en fazla asist yapan takım. [↩]
4. Günümüzde müdafaa takım halinde yapıldığı için bireysel istatistikleri haddinden fazla ciddiye almamak lazım. Fakat Teague’in ikili oyun savunmasında rakip ball-handler’lara en az sayı imkanı veren isimler arasında olması mühim. [↩]
5. Millsap yalnızca post-up yapan bir uzun değil. Topu yere vurup potaya drive edebilen, yay etrafındaki boş arkadaşlarını bulan, hücum kuran bir oyuncu. [↩]