Kupa Günlükleri #3

Pipa, dünya üzerindeki cennetlerden birisi. Arjantinli Pedro’yla burada tanıştık. Buenos Aires’te psikiyatr olarak çalışırken büyük şehir hayatından bıkıp sevgilisiyle Pipa’ya yerleşmişler. Ormanın içinde bir bungalov tutup, yerel halktan birinin sahip olduğu sahilde bir çardağın işletmesini yapmaya başlamışlar. Burada içki satıp, insanlara şezlong ve şemsiye veriyorlar. Diğerleri para alırken, Pedro sadece verdiği içkiler için para istiyor. Pedro bir yazar, Arjantinli yazarları düşününce ismini not etmek gerekiyor. Futbolu ve okumayı seviyor. Uzun bir muhabbetten sonra Dünya Kupası’nın bir insanın hayatını nasıl direkt etkilediğinin canlı örneğini görüyoruz. Ormanlık alandaki bungalovun sahibi, Dünya Kupası zamanı çok daha fazla paraya evi kiralayabileceğini düşünüyor, eğer bu parayı vermezse Pedro’nun evi terk etmesini istiyor. O da bunu karşılayamayacağı için evi terk ediyor, küçük tek odalı bir yerde karısıyla yaşamaya devam ediyor. Pedro en azından o tek oda parasına sahip, ülke genelinde bundan çok öte trajik olaylar olduğu ise bir gerçek. Medyadaki binlerce dolar konaklama ücreti haberlerine inanıp, yüksek paralar bekleyen Poussada sahipleri de muhtemelen hayal kırıklığı yaşıyorlar.

Üç gece Pipa’da kaldıktan sonra Kosta Rika – Yunanistan maçı için tekrar Recife’ye gidiyoruz. Bir gün önceki, sonunda Brezilyalılarla birlikte gözlerimizin dolduğu Şili maçı yüzünden sesim kısık ama Pipa’nın verdiği mutluluk sürekli konuşma isteği ve sırıtma etkisi yapıyor.

Recife ve stadyum eziyeti yağış kısmı hariç bir önceki yazıdakiyle aynı.1 Fakat bu sefer tecrübeli olduğumuzdan metro bilet kuyruğu beklemiyoruz. Kosta Rika – Yunanistan maçında tribünler ABD – Almanya maçına göre daha renkli. Tribünde ülke çeşitliliği de daha fazla.

Ne var ki, tribünlerdeki tüm renklere karşın maçın ilk yarısında belki de turnuvanın en kötü mücadelesini izledik. Zaten Brezilyalılar da iki takımı birden soyunma odasına yuhalayarak gönderdi. Brezilyalıların bu tip oyunlara tahammülü yok. Çok gerekmedikçe kaleciye atılan geri pası bile ıslıklıyorlar. İkinci yarıda da takımlar bunu anlamış olacak ki birazcık da olsa futbol izlettirdiler. Yunanistanlı taraftarın maça gelmediğini de söylemek lazım.

Ertesi gün ABD – Belçika maçı için Salvador’a geçtik. Aramızdan maç biletini satmayı düşünenler vardı. Yeni tanıştığımız, UEFA’da analist olarak çalışan bir çocuğun “Rakamlar bu maçın çok iyi olacağını gösteriyor” demesiyle bu düşünceleri bitti. O anda ertesi gün bir Dünya Kupası rekoruna şahit olacağımızı bilmiyorduk tabii.

Salvador, Michael Jackson’ın “They Don’t Care About Us” klibinin bir kısmının çekildiği şehir. Klipteki Olodum grubu da Salvador’un Afrika kökenli en büyük “Axe” topluluğu. Salvador rengarenk bir şehir, onun dışında günün her saati bir yerlerden müzik sesi geliyor. Tehlikeli bir yer olduğu söyleniyor ama herhalde Dünya Kupası nedeniyle güvenlik rahatsız edici derecede fazla.2

Recife’deki stat ve organizasyon için ne dediysem burası onun tam tersi. Stat şehir merkezinde, yürüyerek gidebildik. Yürüyüş yolunun da bir kısmı nehir kıyısından. Stadyum önünde park gibi bir alan ve nehre kurulmuş bir iskele var. Burada uzanıp şehri izlemek bazen maçlara bile tercih edilebilir. Stada giriş çıkış çok rahat. Maç atmosferi, izleme kolaylığı, akustik; hepsi olması gerektiği gibi. Salvador’daki stat eski stadyumun yerine yapılmış. Düzgün planlandığında şehir içinde stat, bal gibi de oluyormuş.

Bu kadar güzellik üstüne maç da gerçekten çok hareketli. Belçika kaçırıyor, ABD direniyor. Sahada Belçika üstün oynasa da ABD tribünlerde çok üstün. “İnandık kazanacağız” deyip duruyorlar. Bir ara da kalecileri Howard tanrı mertebesine erişiyor. Ama maç 2-0 olduğunda Belçikalıların “Bye USA” sesinden başka bir ses gelmiyor. ABD’nin golüyle çıkan gürültü, bu stadyumda lig maçlarının taraftar şovuna dönüşeceğinin göstergesi oluyor.

Maç sonrası şehrin en turistik bölgesinde bir karnavala dönüşüyor. Gece geç saatte uyuyan şehir, sabah saat sekizde yine davul sesleriyle uyanıyor. Salvador, Brezilya’nın bağımsızlık gününü saatlerce süren bir törenle kutluyor. Pipa bir gün yerleşmek, Pedro’nun yaptığını yapmak istediğim yer olmuştu. Salvador ise kısa bir ziyaretten sonra dinamizmine, renklerine, müziğine hayran kalıp yola koyulmak istediğim yer oldu. Salvador’dan ayrılmak isteme sebebi Rio sabırsızlığı da olabilir. Bu gezinin en yüksek, en çok beklenen, Maracanã’daki Fransa – Almanya çeyrek final maçını da içeren zamanları başladı çünkü.

1. http://www.yazihaneden.com/2014/06/kupa-gunlukleri-2/ [↩]
2. https://twitter.com/zarkufil/status/484359019428319232 [↩]