NBA Tarihini Değiştiren Takas: TNT”nin geleneksel Gone Fishin” şenliklerinde Thunder oyuncuları sahilde resmedilmişler. Hemen arkalarında bir tekne var. Teknenin ismi: “Worst Trade Ever”
Presti”yi takas kararına sürükleyen pek çok sebep vardı; tüm bütçeyi harcayıp manevra kabiliyetini yok etmek istemiyordu, Harden”ı göndermesine rağmen teknik özellikleri ve karakterleriyle takıma uyum sağlayabilecek oyuncular elde edecekti, Ibaka”nın kendi kadrosu için Harden”dan bile daha kıymetli olduğunu düşünüyordu… Fakat Sam Presti, NBA”in altın kuralını ihlal etmişti: Eğer şampiyonluk ihtimali varsa, bu ihtimalin peşini bırakmak asla, ASLA, ASLA kabul edilemez.
Ligdeki en iyi 15 oyuncunun 3″ünü aynı takımda buluşturabilmek, üstelik basketbol tarihindeki en iyi pg/sg/sf trio”larından biriyle, kısa oyuncuların hükmettiği bir ligde tam 10 sene boyunca şampiyonluk kovalamak Oklahoma gibi bir şehir için hayal edilebilecek en iyi senaryoydu. Presti, bu rüyevî senaryoyu foseptik atık ile sıvamış oldu.
Tabii Presti”nin tercihi, esasen çok değerli bir parça olan Kevin Martin”in, Scott Brooks”un ellerinde işe yaramaz hale geldiği gerçeğini gölgelememeli. Martin kendi şutunu yaratabilen bir skorer değil. Tutarlı bir yapı içinde kendisi için hazırlanacak şutları mükemmel yüzdeyle baskete çeviren bir oyuncu.1 Brooks, Harden takasını takiben takımın şiddetle muhtaç olduğu hücum prensiplerini inşa edemedi. OKC”nin iptidaî hücum stratejisi Kevin Martin için korkunç bir lanetten farksız. Artık “Scott Brooks babacan bir adam, genç kadroyu mânen destekliyor” gibi metafizik hurafelerle oyalanmaları mümkün değil. Geçtiğimiz sene Thunder”ın Finaller”e yükselmesi, Presti”yi Brooks”la devam etmeye zorlamıştı. İstatistiken başarılı olan koçu kovmak istememişti Presti. Oysa Scott Brooks”un, vaat edilmiş başarılarla OKC arasındaki en büyük engel olduğunu kendisi de biliyordu. Sam Presti Brooks”la yollarını ayırmadığı sürece, müstakbel başarısızlıkların en büyük hissedarı olacak.
Grizzlies”in Anlam ve Önemi: Seneler önce David Stern Seattle şehrini dolandırmıştı malî sebepler yüzünden Sonics”in kapısına kilit vurulmuştu. O günden beri Dünya”da hiçbir takımı tutmuyorum. Fakat ara sıra daha çok sevdiğim veya sevmediğim takımlar oluyor. Mesela sezon boyunca en fazla desteklediğim takım Grizzlies olmuştu. Playoff”lardaysa Grizz çok daha ulvî bir vazifeye sahip olduğu için tüm basketbolseverlerin desteğini almalıydı: İlk turda Clippers”ı, ikinci turdaysa Thunder”ı eleyip VDN ve Scott Brooks”un koçluk kariyerine son vermek. Müjdeler olsun; Grizzlies kendine inananları yarı yolda bırakmadı. Seneye Batı Konferansı”nın seviyesi bir gömlek daha yükselecek.
“Kevin Durant Şampiyon Olamaz” geyikleri resmen başladı. Süper yıldızların imajı için standart hale gelmiş bir döngü var:
Oyuncunun süper yıldıza dönüştüğü sene: “Ben bu çocuğu çok seviyorum.”
İkinci ve üçüncü seneler: “Siz eski yıldızları seviyorsunuz ama bence ligdeki en iyi oyuncu bu adam.”
Dördüncü ve beşinci seneler: “Hâlâ playoff”ta başarılı olamadı.”
Altıncı ve sonraki seneler: “Yüzüğü yok, loser, şampiyon olamaz…”
Bu abuksubuk döngüden kaçmak mümkün değil. Sporcular, sahadaki başarı ve başarısızlıklarıyla yargılanmaya mahkumlar. Bahsettiğim hayalî mahkemede en çok duruşmaya çıkan isimler de süper yıldızlar oluyor elbette. Jordan için seneler boyunca “sayı kralı olabilir ama asla Magic&Bird olamaz” teranesini dinledik. Wilt şampiyon olamayacaktı, Kobe takımın lideri olarak yüzük kazanamayacaktı, LeBron çıktığı her finali kaybetmeye mahkum olacaktı… Hepimizin algılarına hükmeden spor kültürüyle beslenen ve sirayet ettiği her insanın beynini uyuşturan bu imaj döngüsünün yeni kurbanı Kevin Durant olacak.
İki saattir Oklahoma konuşuyoruz, bir kere Perkins demedik?
(Ayrıca ilk pozisyon, Grizzlies”in seri boyunca yaptığı savunma stratejisi için mükemmel bir örnek. Tüm Grizzlies oyuncuları Durant”e odaklanıyor. Thunder ise hiçbir hücum prensibine sahip olmadığı için Perkins”in imkansız post-up teşebbüsünden medet umacak kadar çaresiz kalıp boğuluyor.)
Warriors playoff”larda Bogut sahadayken 100 pozisyon başına 99,9 sayı yiyor (Normal sezonda bu ortalamayla lig beşincisi olurlardı). Kenara geldiğindeyse 100 pozisyon başına tam 107,7 sayı yiyorlar (Bu ortalamayla normal sezonda 25. olurlardı). Warriors”un elinde pek çok değerli parça var: Klay Thompson, Harrison Barnes, hatta Brandon Rush ve Draymond Green… Hemen hepsi düşük kontratlarla harika performanslar sergiliyor ve hepsi yeteneklerini çok daha fazla geliştirecek. Stephen Curry yalnızca 10 milyon dolar karşılığında MVP adayı kalibresinde performans gösteriyor.2 David Lee savunmadaki defolarına rağmen hücumda çok kuvvetli silahlara sahip bir oyuncu. Fakat onları şampiyonluk adayı sınıfına yükseltecek isim Andrew Bogut. Eğer Bogut sağlıklı kalabilirse Warriors, genç oyuncularının gelişimiyle beraber yüzüğün favorileri arasına girecek. Eğer Bogut sakatlıklara mahkum olursa Golden State”in Konferans Finalleri”ne yükselmesi bile mümkün olmayacak.
Rose döndü, dönecek, dönüyor, dönmeli… Brandon Roy”dan Grant Hill”e, Gilbert Arenas”tan Kevin McHale”e dek on yıllar boyunca yüzlerce basketbolcu sakatlıklardan erken dönmek istediği için kariyerini altüst etmiş olmasına rağmen hâlâ sakat oyuncular üstünde manevî baskı yaratıyoruz; Chicago tribünlerinin sabırsızlığı, Bulls cephesinden gelen açıklamalar, Adidas”ın reklam kampanyası, iq seviyesi hemzemin olan yazarların muharrik makaleleri… Rose fiziken sakatlık riskini asgarî seviyeye indirecek kadar iyileşmişse bile aklen ve ruhen hazır değil. Sporcuların yaşayabileceği en korkunç sakatlıklardan biriyle boğuşan, tüm sezon boyunca oynamamış bir basketbolcunun playoff ikinci turunda şampiyonluğun en büyük favorisine karşı sahaya çıkıp takımı sırtlamasını beklemek kadar acımasız bir düşünce diagramının taraftarı olmamalıyız.3
“Jordan olsa maça çıkardı, Jordan olsa devrim yapardı, Jordan olsa kainatı fethederdi…” Michael Jordan”ın ne yapacağını hayal ederek günümüz oyuncularının kariyerlerini şekillendirmek, her insanın hayatını Jordan”ın gölgesiyle kıyaslamak alabildiğince saçma. Fakat basketbolcuların birer T1000 olduğuna inanan pek çok insan var ve süper yıldızların şuraya düşmedikleri sürece mücadeleye devam edebileceklerini düşünüyorlar:
Pacers ilk 5″i, George Hill maç kaçırmasına rağmen playoff”larda en fazla süre alan lineup oldu. Pacers, playoff tablosunda sayı atmakta en çok zorlanan takımların başında geliyor ama ilk 5″leri normal sezonda 100 pozisyon başına tam 108,5 sayı buluyordu. Playoff”larda bu istatistiği 109,5″a çıkarmayı bile başardılar. Fakat bench”e döndüklerinde hücumları tamamen çöküyor. Tavanları belli olduğu için playoff atmosferinde tıkandıklarına şahit olduk ama muhteşem savunmalarına karşı yarım yamalak hücum edebilen Knicks”e şans tanımadılar.
New York cephesinde çöküşün sebebi yalnızca JR Smith”in aklî dengesini yitirmesi veya izolasyon bağımlısı oyuncular değil. Knicks normal sezonda 100 pozisyon başına en çok sayı atan üçüncü takım olurken de ligin en fazla izolasyon kullanan takımları arasındaydı. İlk turdaki gibi anormal ölçüde izolasyona sırtlarını dayamadıkları sürece problem yaşamıyor, Melo”nun post”taki izolasyonlarını takiben sürekli boş şut imkanı yaratıyorlardı4 Topsuz hareket ve alan paylaşımının aksaması Knicks için temel problem. Pacers”ın tutarsız yardımlar getirmek yerine Knicks şutörlerini boş bırakmamayı tercih etmesi ve Melo potaya gittiğinde yardımın son anda Hibbert”tan gelmesi, Knicks”in iyice durağanlaşmış hücumunu tamamen bozmaya yetti. Woodson”un uzun 5 deneyleri, Kidd”in 82 maçlık sezon sonunda tekerlekli sandalyeyle hareket edebilecek hale gelmesi, Shumpert”tan Chandler”a, Copeland”dan Prigs”e dek hemen her oyuncunun sakatlık, formsuzluk veya Woodson”un ara sıra nükseden psikolojik rahatsızlıkları sebebiyle yeterince süre alamayıp verimsizleşmesi… Knicks tüm beklentilerin aksine sezona mükemmel başlamıştı. Fakat camianın geleneksel değerlerine sahip çıktılar ve sezonu korkunç bir kargaşa içinde bitirdiler.
Rudy Gay takası, 2013 sezonunun Moneyball hatırasıydı. Atletizmi, uzun kolları ve vasat üstü şut isabet oranıyla all-star potansiyeline sahip olan Rudy Gay denklemden çıkar çıkmaz Grizzlies daha iyi bir takım haline geldi.
1. Yavaş tempoda, iki ortodoks uzunla oynayan takımlar (yani Grizzlies), Rudy Gay için olabilecek en kötü senaryo. Keza Grizzlies için de en kötü senaryo topu sürekli elinde tutmak ve kullanmak isteyen, topu pota altına indirmeyen verimsiz bir skorer (Yani Rudy Gay). Grizzlies”de Z-Bo takımın en önemli skor opsiyonu olmalı, Gasol ise hücumun merkezi olmalıydı. Rudy Gay ise her iki role de kendisini layık görmüştü.
2. Rudy Gay”in önemli bir yıldız olamayacağını nihayet herkes anladı. Fakat Rudy Gay, çok fazla düşünmeksizin hızlı tempoyla hücum eden bir takımda daha kıymetli bir parçaya dönüşebilir.
3. Hollinger, Grizzlies”e ilk geldiğinde Rudy Gay için Bradley Beal”ı istiyordu. Eğer böyle bir takas yapabilmiş olsalar, birkaç sene boyunca şampiyonluğun en büyük favorisi olabilirlerdi. Hatta kadroya birkaç şutör ekleyebilseler bile favori ünvanını elde edeceklerdi. Grizzlies cephesinde Gay”in denklemden çıkması bile hücumun daha verimli olmasına yetti5 ama takasta -kısa vadeli hedef (2013 şampiyonluğu) için- Tayshaun”dan daha fazlasını elde edememiş olmaları hâlâ beyin damarlarımı terörize ediyor.
Conley için sayfalarca methiyeler düzebilirim: Ligdeki en iyi pick&roll oynayan guard”lardan biri, topa hakimiyeti mükemmel, Grizzlies hücumlarını zorlamaksızın sayı bulabilmesi eşsiz, ligdeki en iyi kısa savunmacılarından biri, playoff atmosferinde istediği (daha doğrusu gerektiği) anlarda hücumun komutasını ele alabiliyor… Fakat Conley için verebileceğim çok daha hususî bir not var: Mike Conley, son 5 senede formasını aldığım yegane basketbolcu.6
Most Valuable GIF ödülünü ikinci turda Spike Lee domine etti.
8 şubat 2012 - 19 aralık 2022, yazıhane