Kanada’nın Elinde Makası…

Andrew Nicholson
St. Bonaventure, Son Sınıf
6-9 (2.07), PF
Mississauga, Ontario (1989)

st bonaventure koçu mark schmidt’in anlattığına göre, 2007 yılının bir sonbahar akşamında oturmuş telegol izlerken, oyuncu izlemek için toronto’da bulunan asistan koçu jeff masley’den bir telefon gelir. masley heyecanlıdır, çok iyi bir uzun bulduğunu ve schmidt’in hemen oraya gelmesini söyler. schmidt, çocuğun kimi andırdığını sorar ve “greg oden” cevabını alınca, ontario gölü’nün karşı kıyısına geçip andrew nicholson adındaki bu gizemli 18’lik delikanlıyı bir de kendi gözüyle izlemeye karar verir. asistanının biraz işgüzar benzetmesi yüzünden, o yılın draftının taze 1 numarası olan oden’ın hayaliyle yola koyulan koç schmidt, daha kısa ve çok daha ince olan nicholson’ı karşısında görünce “benim ne işim var ulan kanada’da”1 demiş olabilir. ancak lise son sınıfa başlayacağı yaz sakatlanıp scoutların yakından takip ettiği turnuvaları kaçırdığı için sınırın güneyindeki kolejlerin dikkatini yeterince çekememiş olan nicholson’ı biraz izleyince, karşısındaki potansiyel onu oldukça heyecanlandırır. çoğu iyi kanadalı oyuncu liseden sonra amerika’da hazırlık okullarına gidip aau turnuvalarında dikkat çekmeye çalışırken, nicholson çoktan kararını vermiştir. bona’s öğrencisi olup, schmidt için oynayacaktır.

atlantic 10’in küçük okullarından biri olan st bonaventure’ın güçlü bir basketbol geleneğine sahip olduğunu söyleyemeyiz. mütevazı basketbol program ile nba oyuncusundan ziyade senatörler, pulitzer’li gazeteciler yetiştirmiş. kampüste ağırladıkları tek ciddi nba oyuncusu ise efsane hall of famer pivot bob lanier.2 lanier 1970 yılında okulunu final four’a çıkartıp, draftta 1. sıradan seçilmek üzere ayrıldıktan sonra 42 yıl boyunca okul sadece üç kez ncaa turnuvasına katılabilir ve herhangi bir oyuncusu draft edilmez. pelin batu’yla tarihin arka odasında yaptığımız bu kısa turda nicholson’ın bu küçük okul için ne kadar değerli bir öğrenci olduğunun altını çizmek istedim çünkü bu sezon nicholson’ın liderliğinde hem atlantic 10’i tarihte ilk kez kazanırlar, hem de 12 sene sonra ilk kez3 mart kapısından bakarlar.

andrew nicholson elbette keşfedildiği günkü oyuncu değil artık. schmidt xavier’da asistan koçluk yaparken 4 sene beraber çalıştığı david west’e benzetiyor nicholson’ı, anlattığına göre en büyük benzerlik, nicholson’ın da west gibi atlantic 10’de geçirdiği 4 yıl boyunca klasik çember altı uzunu kimliğinden kurtulup, orta mesafeden de etkili bir oyuncu haline gelmiş olması.4 fizik olarak plaja ve lige hazır bir görüntüsü var. ancak yine de frankfurter parmakları, devasa elleri, yao ming ve ian thorpe’tan büyük olan 55 numara ayaklarından yola çıkarak beklenen espriyi pas geçeceğim. boyu, posu, proporsiyonu nasıl derseniz ekpe udoh, david west veya kenan imirzalıoğlu güzel örnekler. sigarası, alkolü yok.

draft’ın en iyi şut atan uzunlarından biri olarak ilk turun sonlarında uzun avına çıkan her takım için mantıklı seçim bana kalırsa. atlantic 10 nispeten kolay bir konferans ama çoğu insan gibi sırf bu yüzden bir oyuncuyu küçümsemek de hata olur. zaten workout’larda piyasasının yükselmesini bekliyorum. boston, miami ve oklahoma gibi nispeten daha hazır uzunlara ihtiyacı olan playoff takımlarına uygun bir parça olabilir. özellikle oklahoma ve miami gibi penetreci takımlar için süre aldığında şutuyla savunmanın biraz daha açılmasını sağlayabilmesi iş görebilir. ama tahminim ikisine de kalmayacağı. gönlümden geçense ontario’dan hemşehrisi tristan thompson’ın yanına, cleveland’a gitmesi.

1. http://www.youtube.com/watch?v=VD0Jv_yQBlk&feature=player_detailpage#t=2986s [↩]
2. lanier dışında kayda değer tek isim ise kardeşiyle beraber bonnies’i 1961’de sweet 16 oynatan all american guard tom stith’tir. okul kariyeri boyunca oscar robertson’la sayı krallığı için çekişen stith, ‘61 draftında büyüdüğü şehrin takımı knicks tarafından 2. sırada seçilse de rüya çabuk biter ve verem teşhisiyle nba kariyeri sadece 1 ay sürer. one tree hill senaryosu gibi. [↩]
3. henüz birkaç gün önce üstüste duke ve north carolina’yı yenip acc’yi kazanan formda bir florida state’e ilk turda sürpriz yapmaya çok yaklaşmışlardı. [↩]
4. nicholson’ın menzili daha da genişlemiş gibi, oyununun bir parçası değilken bu sezonun son 10 maçında 19/29 üçlük atması bunu gösteriyor. [↩]